De uitnodiging van het gemeentebestuur hadden we al een poosje geleden onvangen. Een briefje met de beste wensen voor de komende feestdagen en tevens een uitnodiging om zondag 3 januari, vandaag dus, om 12 uur naar de feestzaal te komen voor het uitwisselen van de beste wensen.
En dat doen we graag. Ook al omdat er op de uitnodiging stond dat er een aperitief geschonken zou worden, maar ook, en dat is voor het eerst, dat er een “dinatoire” bij hoorde.
Een aperitief dinatoire, nou, dat moesten we eerst even opzoeken in het woordenboek.
Het bleek dat dit een maaltijd met eenvoudige, voedzame maar vooral ook lekkere hapjes was. Kleine sneetjes brood of toastjes belegd met garnaal, zalm, champignons, ham, foie gras en nog veel meer lekkernijen.
En natuurlijk kon dit alles begoten worden met behoorlijk veel soorten goede wijn.
Aan dit alles mochten we ons tegoed doen na het schudden van vele handen en het uitwisselen van veel bisous en ook weer na de traditionele toespraak van de burgemeester.
Hij vond het ieder jaar weer erg leuk en emotioneel om dat te mogen doen, zei hij. Hij vond het erg fijn burgemeester te mogen zijn van zo’n levendige gemeente.
Ook wenste hij ons natuurlijk een bonne année en ook een bonne santée.
Verder vertelde hij nog dat de financiën van onze gemeente er erg gezond bijstonden. We zijn bijna schuldenvrij. En dat is toch een hele geruststelling, gezien de overdaad op tafel.
Diny schoot de beste man later nog even aan om hem warm te maken voor het idee om de église eens wat vaker te gebruiken voor iets cultureels. Concerten door orkestjes of koren bijvoorbeeld. Die kerk die daar maar leeg staat te staan.
Hij vond dat een prima idee, “organiseer maar wat”, was zijn slimme antwoord.
Na een paar uur gezellig gekeuveld te hebben met onze medeburgers hebben we het feestgedruis toch nog voortijdig verlaten, nog voor dat ook nog de traditionele galette du roi
(3 koningen koek) op tafel kwam.
We hadden al genoeg gegeten en gedronken, vonden wij.
