Wij kunnen hier 6 Franse televisiezenders ontvangen met ons satelietschoteltje.
En één van die zenders is de commerciële zender M6 maar we kijken daar zelden naar. Het is in hoofdzaak France 1, 2, of 3, daar hebben we genoeg aan.
Maar die M6 heeft één programma dat we leuk vinden en waar we dus wel naar kijken.
Supernanny. Een programma (misschien is er in NL ook wel zoiets) waarin een doorgewinterde opvoedingsdeskundige ouders te hulp schiet om lastige kinderen en soms ook meteen de lastige echtgenoot op het goede spoor te zetten. Vaak erg leuk.
Nu is deze supernanny vorige week overleden, erg triest. Ze was nog maar 47 jaar jong. Een verlies voor de mensheid, vinden we. En dat menen we oprecht.
De opgenomen afleveringen worden natuurlijk gewoon wel uitgezonden en gisteravond was dat het geval.
Kwart voor negen begint dat en dus gaan we er even voor zitten. Kopje koffie er bij met een koekje, je kent dat wel.
Ook deze keer lukt het haar weer om orde op zaken te stellen in een door een kind geterroriseerd gezin.
Tegen 10 uur is deze aflevering voorbij en dan blijkt dat er nog een achter aan komt. Ook leuk.
Na deze is er zelfs een derde aflevering en we vinden dat het er nog wel bij kan. Het hoeft van ons niet, maar alla we zitten toch.
Kwart voor 12 komt er potverdehierengunter nog een aflevering achteraan. Zijn ze nu helemaal gek geworden? We gaan naar bed, het is al laat vinden wij. Morgen moet er weer gewerkt worden.
We vragen ons wel af welke idioot het publiek wil overvoeren met supernanny. Snel alles even uitzenden dan zijn we er af, lijkt het idee.
Zo, dat moest er even uit.
