Zo maar een zaterdag.
Het is nog mooi weer en dus kon ik niks beters bedenken dan met een hark en mijn zelfgemaakt wals een omgeploegd strookje grond zaaiklaar te maken.
Het is de bedoeling dat daar een bloemenrijk grasmengsel in wordt gezaaid.
Niet nu natuurlijk, het lijkt me nog een beetje te vroeg. Maart, april misschien.
En Diny is, zoals ieder jaar een keer, weer druk met de voorbereiding voor haar koorfeestavond. Ook deze keer moet elk koorlid iets te eten of te drinken meebrengen zodat de kosten niet de pan uit rijzen. Niet alleen Groningers, maar ook Zuidfransen zijn zuinig.
Vorig jaar maakte ze de blits met haar eigengemaakte huzarensalade, een gerecht dat ze hier niet kennen, en wegens dat overrompelend succes heeft ze datzelfde gerecht ook deze keer weer gemaakt.
Een schaalvol om mee te nemen en een schoteltjevol voor de eenzame thuisblijver.
Want die mag wel, maar wil niet mee.
En nu maar hopen dat het niet begint te sneeuwen vanavond, want dan krijgt ze een probleem als ze in het holst van de nacht aan de voet van de eerste heuvel komt te staan.
