Ook natuurlijk om deze aarde een beetje bewoonbaar te houden, als je een boom omzaagt moet je dat compenseren, al was het alleen maar om de lage landen te beschermen tegen de stijgende waterspiegel door de klimaatverandering. Dat wil ik niet op mijn geweten hebben, ook al wonen wij hier hoog en droog en moet er heel wat gebeuren voor dat het water tegen onze voordeur klotst.
Maar dit terzijde.
Ze zijn nog niet al te groot, die boompjes, maar daardoor ook niet al te duur en dat past me ook wel weer.
Bij de tuinwinkels kun je natuurlijk ook wel fruitboompjes kopen maar die kosten soms 80 of 90 euro per stuk, wat me toch te gortig is. Groot worden doen ze vanzelf wel, daar kun je op wachten als je geduld en tijd van leven hebt.
Dan maar een paar jaar geen schaduw voor de hangmat.
Anka staat er een beetje triest bij te kijken, zij is gisteren voor de eerste keer in aanraking geweest met de schrikdraad die om de paardenweide van de buren gespannen is. Ze was totaal van de kaart van de schok en jankte de hele buurt bij elkaar. Ik was blij erg dat ik er niet dicht bij stond toen het gebeurde, want anders zou ik er ook nog op aangekeken worden.
Het verbaasde me altijd al dat ze nog nooit eerder een opdonder gehad heeft, want als ze meent dat er wat in het weiland beweegt schiet ze altijd als een snoek onder die draad door om poolshoogte te nemen, tot nu toe zonder het aan te raken blijkbaar.
