In het nabij gelegen departement Haute Garonne is een clubje mensen actief met het uitzetten en onderhouden van wandelpaden en met het organiseren van wandelingen over die paden.
Ons was gevraagd of we niet een keer wilden meewandelen. En waarom niet, een wandelingetje op een mooie zondagmorgen is nooit weg.
We mochten kiezen uit rondjes van 9, 16, of 28 kilometer en we kozen natuurlijk......ja, je raad het al... voor de 9 kilometer. Das ongeveer 2 uur lopen en dat vinden we ver genoeg voor een bejaard echtpaar.
We stonden versteld hoeveel wandelaars ons al waren voorgegaan, de grote parkeerplaats bij de startplaats stond al bijna vol. Wandelaars, hardlopers, fietsers en paardrijders, allerlei slag volk profiteerde van de uitgezette route en het mooie weer.Voor ons, heuvelbewoners, was het een verademing dat de route ons door het vlakke land leidde, het dal van de Ariége. We hoefden nog geen halve meter te klimmen of te dalen, al lopend langs de uitgestrekte landbouwgronden die net geploegd waren, waardoor we door een bruin herfslandschap liepen.
Na de verwachtte twee loopuren waren we weer terug bij het uitgangspunt waar de organisatoren ons volgens franse gewoonte opwachtten met het aperitief.
En dat niet alleen, na dat aperitief volgde nog een lekkere en voedzame maaltijd die ons en een vijftigtal anderen, in een oude maar netjes aangeveegde boerenschuur, werd geserveerd.
Ja, die fransen hier in het zuiden weten wel wat genieten en ontstressen is, daar kunnen wij nog een hoop van leren!
Aan de andere kant moeten we ons ook wel eens verbazen over de overgeorganiseerdheid van de zaken hier. Bij de routebeschrijving was een regelement bijgevoegd met zaken waar iedere deelnemer zich moet houden. Niets mis mee, natuurlijk. Maar één ding trof ons: kinderen tot 15 jaar moeten vergezeld zijn van een volwassene en minderjarigen tussen de 15 en 18 mogen meelopen, mits ze een briefje hebben met de handtekening van hun ouders.
Dat vonden wij hilarisch.
