Het olifantengras begint zijn naam eer aan te doen, het is dit jaar behoorlijk uit de kluiten gewassen en ons huis verdwijnt er al bijna achter.
Nu is dat natuurlijk wel afhankelijk van het standpunt dat je inneemt. Vanuit het huis kijken we er ruimschoots over heen. Gelukkig maar!
Om ons uitzicht te bederven zal het hoger moeten worden dan 10 meter en dat zie ik dat gras nog niet doen, olifant of niet. Het is zelfs een mooi gezicht, die zonbelichte wuivende pluimen in de straffe oostenwind.
Zo zie je maar weer, het is hier niet uitsluitend kommer en kwel.