Daar kreeg ik natuurlijk wel commentaar op. Wat deadline stellen, hoezo stres. Wat doe je je zelf aan.
Als hij een Groninger was geweest zou hij gezegd kunnen hebben: joe konn wal nait wies wez’n. En gelijk had hij.
Dus geen deadline gehaald vandaag, zelfs de poging daartoe was niet serieus. Wel zijn de beide raamgaten nu klaar om de ramen te ontvangen maar dat wordt wel maandag voor dat zo ver is.
Dus heb ik, terwijl Diny weer eens een zaterdagmiddag naar haar koortje was, een lange wandeling gemaakt en de krant gelezen. Voor het huis, in de zon. In gezelschap van hond en kat.
Zelfs de geitenbok kwam nog even om de hoek kijken maar dat is toch niet echt de bedoeling. De stroom moet weer op de afrastering.
