“Oh, kom eens gauw kijken. Anka heeft de bruine kip vermoord.”
Die kreet hoorde ik vanmorgen al voor 9 uur. Het is niet fijn om zo te moeten ontwaken.
Diny, die altijd voor dag en dauw opstaat, riep me uit bed om te komen kijken wat Anka deze keer had uitgevreten.
Bij de voordeur, waar ook haar nachthok staat lag een lijk met bruine veren. Maar bij nader onderzoek zag ik dat het in geen geval veren van één van onze kippen waren. Dat kon ook eigenlijk niet want die zitten ’s nachts altijd opgesloten in hun ren.
Aan de mooie kop te zien was het een bosfazant die het loodje gelegd en nu is het de vraag hoe dat zo komt.
Is Anka vannacht op strooptocht geweest, terwijl wij menen dat ze lekker in haar hok ligt te slapen?
Heeft ze een levende fazant kunnen verrassen en heeft zij hem de strot doorgebeten?
Heeft ze een dode fazant gevonden en hem voor haar baas meegebracht?
We zullen het nooit weten.
Als ik zeker wist dat Anka hem had gedood, dan was hij de pan in gegaan. Maar nu ligt hij ergens onder de grond en hebben alleen de wormen er wat aan.
Zonde.
