Laatst kochten wij een nieuwe portabele telefoon, een prachtige Samsung. Je kunt er mee foto’s maken, video’s, internetten, mailen, radio luisteren, en oh ja, ook met telefoneren.
Een mooi ding, een rib uit ons lijf.
Ik schrijf, je kunt er van alles mee, maar dat is niet waar.
Je kon er van alles mee is beter omschreven.
Want blijkbaar gaan een nieuwe telefoon en een jonge hond niet samen. Ze verdragen elkaar niet en de jonge hond heeft gewonnen.
Ik had dat ding bij me liggen in het appartement waar ik druk aan het tegelen ben, want je weet maar nooit of er iemand belt, dat kan zo maar gebeuren. En daar moet Anka hem stiekem weg gepikt hebben.
Ik was hem nog niet eens kwijt maar ik vond hem in het gras terug in een minder goede staat.
We zijn er nog niet uit wie we het eerst in de vuilnisbak zullen gooien, de telefoon of die rothond. Voorlopig krijgt zij het allergoedkoopste hondenvoer dat ik kan vinden, de kosten moeten er uit. En dat smaakt vreselijk smerig, dat zal ze leren.
