Vanavond heeft Diny haar jaarlijkse "gezellige avond" met haar koor.
Eén keer per jaar mag dat gebeuren. Eten, drinken, dansen, een beetje poëzie dit keer, kortom het beloofd erg leuk te worden.
Om het niet te duur te maken neemt iedereen wat eten of drinken mee. In Engelstalige landen noemen ze dat eten op z’n Hollands geloof ik, maar hier komen de Spanjaarden er bekaaid mee weg.
Diny heeft haar best gedaan op een schotel met huzarensalade, een slaatje zoals we dat vroeger noemden. Het schijnt hier onbekend te zijn want ze begrepen niet wat ze bedoelde toen ze zei wat haar aandeel zou worden. Ze zullen er van opkijken hoe lekker dat is.
Maar het mooie van alles is, ik mag nooit mee.
