Adieu, wij moeten elkander groeten.
Een simpel bordje langs de weg helpt beter dan allerlei advertenties in bon coin of e-bay.
Een boerin, die haar melkveebedrijf uitoefent aan het eind van dezelfde weg als waar wij aan wonen, brengt vanmorgen haar kinderen naar school, ziet het bord en stopt onmiddellijk om een afspraak te maken. Een paar uur later worden ze al opgehaald.
Een aankomende jonge boer die bij haar stage loopt wil een eigen boerenbedrijf opzetten en die is geïnteresseerd in het fokken geiten, schapen en varkens. Dus gratis geiten komen hem best van pas. Dat die bok gecastreerd is, is blijkbaar niet belangrijk. Misschien wordt die niet oud. Ook geeft het niet dat deze geiten nooit ergens geregistreerd zijn en geen oormerken hebben. Er zullen vast wel methodes zijn om daar mee te frauderen. Dat hoop ik tenminste.
We hebben zijn adres dus als we heimwee krijgen naar die beestjes kunnen we even gaan kijken.
Maar nu zit ik wel met een weilandje waar ik weer een bestemming voor moet vinden.
Misschien komen er bomen te staan. Ik weet het, “boompje groot, plantertje dood” maar dan ben ik toch wel weer leuk bezig geweest.
