De volgende morgen worden we wakker van het geluid van uitzittend plastic. Dat komt doordat de zon op het dak brandt. De zon, zo vroeg al. Dus zetten we voor de eerste keer het speciaal gekochte tafeltje en de stoelen neer en gaan buiten ontbijten. Wat een feest.
Onderweg zien we warempel vlakbij een dorpje een paar elanden op hun dooie gemak de weg oversteken. Het land staat vol met waarschuwings bordjes “overstekende elanden” terwijl ze volgens zeggen maar heel zelden zijn te zien. Wij boffen dus weer.
We rijden vandaag niet zo erg ver, bijna 300 kilometer en stoppen voor een kopje koffie op een mooie grote picknickplaatst langs de E4, de autoweg die langs de kust naar Finland leidt. We maken een kleine wandeling om de spieren te strekken en besluiten daarna om te blijven. Dan halen we ook maar eens de fietsen van het rek en maken een tochtje. Verder is het daar met een glaasje wijn in de zon goed toeven.
Zodra ik zie dat de deur van de vuurtoren open staat, neem ik de kans waar en ga ik daar boven een kijkje nemen. Het uitzicht over de Botnische golf is prachtig
Langzamerhand komen er meerdere campers bij die blijven overnachten. We staan dus niet zo eenzaam als gisteren.
