Nou, dat hebben we geweten. Gisteravond, toen we daar een poosje stonden, kwamen 4 jongens al auto duwend op ons af. Een knaapje van een jaar of 12 deed het woord en kwam met de vraag of ze die auto op onze accu mochten starten. Ja, waarom niet en ik opende de motorkap van de Fiat. Maar, in geen velden of wegen was er een accu te zien. Ik denk dat die verderop onder de bank verstopt is. Ik kon ze dus niet helpen maar ze bleven aardig en vroegen hoe we Zweden vonden. “Koud hier, vind je ook niet”. Ja dat vonden wij ook.
Aan hun uiterlijk te zien waren ze alle vier oorspronkelijk afkomstig uit het Rifgebergte en dat ligt niet in Zweden. Op Nederlandse websites worden ze wel eens “finnen” genoemd.
Ze dropen af en lieten de auto dicht bij ons staan.
’s Morgens om half vijf schrokken we rechtop in bed van een gegier van autobanden en geschreeuw van stemmen. Een hoop lawaai en gebonk en ik dacht dat ze die auto op kwamen halen. Maar nee, ze hadden andere bedoelingen. Een zijraam werd ingeslagen van die auto en ze bonkten er nog eens extra tegen aan. Wij voelden niks schudden, dus de camper was nog niet aangeraakt. Even later gingen ze weer met piepende banden weg.
Even later, wat rustiger, wij ook. Wij hebben nog maar even een veiliger plekje opgezocht voor de rest van de nanacht.
Een ander probleem is onze GPS, de tomtom. Na ons bezoek aan de “waterval” wilde ik hem weer aanzetten en toen gaf hij de geest en nu hebben we geen routeplanner meer en moeten we weer heel ouderwets met een kaart werken. Dat ging natuurlijk wel een paar keer mis, zodat ik nu zit te schrijven op een plaats waar we niet wilden zijn. Ook kunnen we nu niet meer zien waar we eventueel kunnen inloggen op een open WIFI netwerk. Want dat is hier in Zweden hopeloos, alle netwerken die ik vind zijn beveiligd. Dus er komen nog geen updates van mijn blog.
Over de temperatuur hier in Zweden gesproken, het is raar. Voor ons op onze tocht naar het noorden wordt het eigenlijk steeds een beetje frisser. Wij laten het zomergoed in de kast en hebben winterkleding uit de mottenballen gehaald. Voor de plaatselijke Zweden komt echter duidelijk de zomer er aan. Zij lopen luchtiger gekleed dan wij.
En over kleding gesproken, we zijn een week onderweg. En ook tijdens de vakantie zijn er natuurlijk huishoudelijke klussen te klaren, zoals kleren wassen. We willen toch ook wel weer eens wat schoons aan op z’n tijd. We hopen dat tussen de buien door de was wat wil drogen.
De stopplaats voor de overnachting was deze avond Sveg, op de parkeerplaats van de bibliotheek. Rustig en kalm, zoals dat hoort. Wanneer ik naar bed ga, deze avond ongeveer 12 uur, is het nog niet helemaal donker. De dagen lengen!
