Mijn grootste blunder van deze dag bega ik al direct voor we vertrekken. Ik haal de was af die daar de hele nacht aan een lijntje in de wind heeft gedroogd. Dat is nog niet het ergste, maar ik vergeet het waslijntouwtje dat ik daar gespannen heb weer mee te nemen. Het hangt er nog, hoe moet dat nu verder?
Daarna bezichtigen we eerst een paar heel oude prehistorische rotstekeningen die aan de kant van de weg zijn aangebracht. Een paadje leidt ons naar nog een paar rotstekeningen op het terrein van een plantenkweker. Op zoek naar nog meer zwerven we even over zijn bedoening. Opeens komt een man uit de kas zetten en bast “was machen sie dar”. Het klinkt als Duits en ik antwoordt dan ook in mijn allerbeste Frans dat we rotstekeningen bekijken. Nors kijkend duikt hij zijn kas weer in.
We dachten daar een rondwandeling te maken maar dat gaat dus niet door. Dus rijden we door naar de veerboot. Er staan niet zoveel auto’s te wachten als gisteren, maar toch redden we het dat net wij niet meer mee kunnen. De boot is stampvol als hij voor onze neus vertrekt. Gelukkig hebben we wel een beetje tijd over, dus we wachten geduldig de wederkomst af. En hij komt terug, helemaal leeg, om ons en nog een andere auto op te halen. Dat is ook veel beter, we vonden het toch al niks die afgeladen boot.
Na de overtocht zien we weer een kleine buurtsuper en aangezien het brood dat ik gisteren heb gekocht nergens naar smaakte, doen we weer even enkele inkopen en slaan de nodige leeftocht in. Dat brood is hier trouwens verrekte duur, meer dan 4 euro kost ons dat. Maar deze smaakt wel goed ,blijkt later.
Diny rijdt na de overtocht de eerste kilometers, zij treft het niet want het is een hobbelige rotweg die nog beroerder wordt als wegwerkers bezig zijn met het opknappen daarvan. Maar ze slaat zich er door. Dat krijg je soms als we van de gebaande hoofdwegen willen afwijken.
We rijden in een stralende zon over ’s heren wegen via de nodige omweggetjes die toch steeds weer op de E6 uitkomen.
Tegen de tijd dat we afbuigen naar de E10 om richting de Lofoten te trekken, is het ook alweer tijd om te stoppen. Bij het dorpje Bjerkvik gaan we eerst tanken en daarna zoeken we een plek.
Net buiten het dorp gaat een wegje naar links, naar een jachthaven. En aan het eind, net achter een bocht zien we meer campers staan. Een Zwitser en 2 Fransen. Een uitgelezen gezelschap en dus gaan we daar bij staan. En we hebben weer een prachtig uitzicht over de fjord.
