Het blijft lekker weer,ook als we weer wakker worden schijnt de zon volop. Jammer dat er zoveel frisse wind is, nu kunnen we nog niet buiten zitten. Dus gaan we maar fietsen en wel naar een volgend dorpje langs de fjord, ongeveer 17 km ver weg. Het is mooi om daar te fietsen de grintweg rolt mooi en er zijn niet te veel hellingen en het is heel rustig langs die fjord. Nadat we eerst een paar inkopen hebben gedaan in het plaatselijke supermarktje gaan we maar weer rijden, verder naar het zuiden.
Maar wel rustig aan, ik heb een route uitgezet via enkele eilanden en dus moeten we een paar keer met de boot oversteken. Dat gaat gesmeerd, we sluiten aan in de rij wachtenden en zien in de verte de eerste veerboor al aankomen. Een geelgejaste man komt zijn geld innen dat Diny al in muntgeld heeft uitgeteld, en we kunnen de boot op/in. De overtocht duurt een half uurtje die wij op het dek doorbrengen, genietend van de wind, de golven en het uitzicht.
De volgende boot is maar 22 km verderop en de zelfde procedure herhaald zich. Dit schip is wat kleiner en de golven zijn hier wat hoger, dus we schommelen voor ons gevoel behoorlijk heen en weer. Maar alles loopt ook deze keer goed af, de reddingsboten worden niet gestreken.
Daarna zetten we koers naar Tromso, een behoorlijk grote plaats. We rijden die stad binnen over een heel grote boogbrug en omdat we liever niet in het centrum willen raken, houden we de richting van het vliegveld aan, wat ongeveer de richting is die ik bedacht had. En dan zien we wat we nog nooit eerder gezien hebben: de weg duikt een tunnel in. Nu is dat nog niet zo gek, maar in die tunnel, diep onder de grond, zijn ook een paar levensgrote rotondes opgenomen met de bijbehorende zijwegen. Een waar labyrint van wegen onder die stad.
Even later rijden we de stad weer uit via een net zo grote brug als de eerste en komen we weer in rustig vaarwater. Voor de derde veerboot staat een lange file van mensen die op deze vrijdag middag de stad uit vluchten en dus rijden wij een eindje door. Na een paar km zien we een bord staan met “dagcamping” er op geschreven en daar achter die parkeerplaats zien we nog een open veld waar al enkele Duitse campers staan. Evengoed gaan wij er bij staan. Het is weer een prachtig plekje aan de boorden van een fjord. Vlakbij aan de waterkant staat een grote Lapse tent waar een feestje wordt gehouden, maar we hebben er geen last van.
Er komt nog een Duitser bij staan en de, apart in een eigen auto meereizende, zoon zet zijn tent naast onze camper op. Vader en zoon zijn de hele avond samen op pad, tegen middernacht komen ze pas weer opdagen.
