Ik had het wel gedacht, er waren zeker 30 campers die op die parkeerplaats bleven overnachten. Als er een grote en vooral ook een beetje vlakke parkeergelegenheid is, helpt een klein bordje niet meer. Die plaats wordt ‘s nachts helemaal in beslag genomen door campers die echt niet op een camping willen staan. Want dat is vaak de bedoeling van die verbodsborden. En waarom zouden ze ook, er is geen overlast. Het is er in de nacht doodstil, iedereen slaapt.
Wat wel opvalt is dat hier op de Lofoten de Fransen vervangen zijn door de Duitsers. Daar wemelt het nu van.
Na een terugreis over de zelfde weg van een 130 km komen we bij het vertrekpunt van de boot die 2 uur over de oversteek zal doen. Dat heeft als voordeel dat we nu de omgeving goed kunnen zien want het is zonnig en helder weer.
We zijn om één uur bij de haven en de boot zal om 4 uur vertrekken, zo lees ik op het rooster. We hebben dus volop de tijd om onze uitgebreide lunch te nuttigen en het broodnodige middagslaapje te doen. We staan in de tweede rij, maar toch worden wij zodra de boot ingeladen moet worden als eerste naar binnen gedirigeerd. Dan zijn we er straks ook als eerste eraf.
We gaan naar boven om op het dek de afvaart te zien en om van de zee te genieten. Het is prachtig zonnig en helder weer en uit de wind is het goed toeven. Toch gaan we later naar binnen om daar een kopje koffie met een appeltaart te nuttigen. Ook zit het daar makkelijker dan buiten op de harde tuinstoelen. Als we zo rondkijken valt wel op dat het merendeel van de passagiers grijskoppige zestigers zijn die met hun vaak grote en luxe campers zorgen voor het leeuwendeel van het inkomen van de rederij. Wij houden de economie goed draaiende met ons allen.
Na twee uur varen vinden we het welletjes en willen de boot af. Het komt goed uit dat het schip net is afgemeerd, dus kunnen we zo wegrijden. Na een 100 km stoppen we aan de boorden van een meer om de warme maaltijd te nuttigen, van de zon te genieten en misschien daar te overnachten.
De talloze muggen die ons belagen doen ons besluiten toch verder te gaan. Een paar km verderop bij het dorpje Invahet is het beter en bij het plaatselijke krigsminnemuseum blijven we op de parkeerplaats overnachten.
